A Comparison of the Concept of Aesthetic Experience by Hans Georg Gadamer and Imam Mohammad Ghazali

Document Type : Original Article

Authors

1 Ph.D. Student of, Comparative and analytical history of Islamic art,, Faculty of Art, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Tehran, Iran

2 Associate Professor of, Comparative and analytical history of islamic art, Faculty of Art, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Iran

Abstract

In the early centuries(A.H), Persian Muslim thinkers were proceeding(Their Philosophy) through inauguration some sort of mysticism in order to grasp an appreciation a Persian perception from religious concepts, and in that respect Imam Mohammad Al Ghazali was one of the most influential among those philosophers. One of the mystical experiences that he accounts which shall be a way in which the truth is taken is samaa,(singing and dancing) which he later talks in detail about the conditions, types, states of the listeners and its levels in his book Ahya al-Uloom al-Din. However This particular and mystical experience which to some extent is a way of perceiving truth is different and far away from the course of Western discipline;yet, Hans George Gadamer, a contemporary philosopher who critiques subjectivism in order to give presentation of a new approach to ancient philosophy, by delivering an expressivity of what will be happened when art is going to be understood tries to explain how art can be figured out through the art of theater. Though the concept of art in the modern sense has not been a problematic matter to sixth century Muslim jurists, but the purpose of this essay, which is based on Gadamer's hermeneutic account and performed in a descriptive and analytical comparison of these aesthetic experiences with each other, is to try to grasp a new reading of one of the most prominent Persian thinkers Compared to a contemporary philosopher; Because fulfillment of cognition is always based on analogy and comparison.

Keywords


اتینگهاوزن، ریچارد. (1373). «زیبایی از نظر غزالی». ترجمه‌ی محمدسعید حنایی کاشانی، فصلنامه‌‌ی هنر، شماره‌‌ی 27، 27- 33.
احمدی، بابک. (1383). «حقیقت و زیبایی». تهران: مرکز.
اقتداری، سپیده؛ مازیار، امیر. (1395). «بررسی مفهوم هنر به منزله‌‌ی بازنمایی نزد هانس گئورگ گادامر». فصلنامه‌‌ی علمی پژوهشی کیمیای هنر، سال پنجم، شماره‌‌ی 21، 17- 27.
ایگلتون، تری. (1382). «پیش‌‌درآمدی بر نظریه‌‌ی ادبی». ترجمه‌‌ی عباس مخبر، تهران: مرکز.
برونس، جرالد ال. (1389). «مجموعه مقالات غزالی‌‌پژوهی». به‌‌کوشش سیدهدایت جلیلی، تهران: خانه‌‌ی کتاب ایران.
پالمر، ریچارد. (1384). «علم هرمنوتیک». ترجمه‌‌ی محمدسعید حنایی‌کاشانی، تهران: هرمس.
پورجوادی، نصرالله. (1376). «شعر و شرع: بحثی درباره‌‌ی فلسفه‌‌ی شعر از نظر عطار». تهران: اساطیر.
ـــــــــــــــــ . (1381). «دو مجدد». تهران: سمت.
جلالیان، سمیه؛ کشاورز، مهدی. (1396). «ماهیت و غایت هنر در اندیشه‌‌ی ابونصر فارابی و ابوحامد محمد غزالی». نامه‌‌ی هنرهای تجسمی و کاربردی، دوره‌‌ی دهم، شماره‌‌ی 19 (بهار و تابستان)، 5- 22.
حنایی کاشانی، محمدسعید. (1393). «رویکردهای هرمنوتیکی به هنر اسلامی». در مجموعه مقالات جستارهایی در چیستی هنر اسلامی. تهران: فرهنگستان هنر.
خاتمی، محمود. (1387). «درآمدی بر پدیدارشناسی هنر». تهران: فرهنگستان هنر.
شیخ، سعید. (1369). «مطالعات تطبیقی در فلسفه‌‌ی اسلامی». ترجمه‌‌ی مصطفی محقق داماد، تهران: خوارزمی.
غزالی، ابوحامد محمد. (1359). «احیاء علوم‌‌الدین». ترجمه‌‌ی مؤیدالدین‌‌محمد خوارزمی، به‌‌کوشش حسن خدیوجم، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
کربن، هانری. (1358). «تاریخ فلسفه‌‌ی اسلامی». ترجمه‌‌ی اسدالله مبشری، تهران: امیرکبیر.
گادامر، هانس ‌گئورگ. (1384). «آغاز فلسفه». ترجمه‌‌ی عزت‌‌الله فولادوند، تهران: هرمس.
مجتهدشبستری، محمد. (1384). «هرمنوتیک، کتاب و سنت». تهران: طرح نو.
واعظی، احمد. (1380). «درآمدی بر هرمنوتیک». تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه‌‌ی اسلامی.
وایسنهایمر، جوئل. (1382). «هرمنوتیک فلسفی و نظریه‌‌ی ادبی». ترجمه‌‌‌‌ی مسعود علیا، تهران: ققنوس.
Gadamer, Hans-Georg (2001). Truth & Method. London: Sheed & Ward
Gadamer, Hans-Georg (2002). The Relevance of Beautiful and Other Essays. Cambridge University Press
Gadamer, Hans- Georg (1996). Reason in The Age of Science. Cambridge, Massachusetts: MIT Press