A Gadamerian Analysis of Dialogue and its Narrative Function in a Comparative Study of Abul Alaa Ma'ari's Risalat al-Ghufran and Sadegh Hedayat's "Asking for Forgiveness"

Document Type : Original Article

Authors

1 PhD student of Arabic language and literature, Department of Arabic language and literature, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran

2 Associate Professor of Arabic Language and Literature, Department of Arabic Language and Literature, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran

Abstract

Comparative literature can be considered as a medium for dialogue among different ways of thinking of different nations. Narratively, the dialogue is a textual means of focalization used by an author to concretize the events of the narrative, to get closer to the reader, to free up space for the reader's participation and to share private and public beliefs. The current research aims to use a comparative approach to examine the dialogues of Risalat al-Ghufran by Abul Alaa Ma'ari and "Asking for Forgiveness" by Sadegh Hedayat. To this aim, the paper, first, draws on the Gadamerian model to compare structures of dialogues, and secondly, it compares the function of this narrative structure employed by the two authors. Since Gadamer pays great attention to the role of dialogue in social communications, another benefit of employing this model would be for sociological readings of the two aforementioned narratives. The results of the current research indicate that the use of dialogue in these two works show common functions, including, a return to the past, characterization, telling instead of showing, expression of confessions, and the correction of misconceptions about the dead. Finally, "openness" as the foundational principle of the Gadamerian dialogues is seen in the dialogues of both works.

Keywords

Main Subjects


آزادی،‌ علیرضا؛ ایزدی‌نیا، حمیده (پاییز و زمستان 1394). «گشودگی به دیگری به‌مثابۀ شرط اخلاقی دیالوگ.» ‌تأملات فلسفی. سال پنجم،‌ شمارۀ 15، صص. 127ـ101.
اردستانی رستمی، حمیدرضا (تابستان 1392). «بررسی افکار و باورهای گنوسی ابوالعلاء معرّی و صادق هدایت.» ادبیات عرفانی و اسطوره‌شناختی. سال نهم، شمارۀ 31، صص. 21ـ1.
بوهم، دیوید (1381). دربارۀ دیالوگ. گردآوری و تدوین: لی نیکول. ترجمۀ محمدعلی حسین‌نژاد. تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی با همکاری مرکز بین‌المللی گفتگوی تمدن‌ها.
توحیدی‌فر، نرجس (1396). ابوالعلاء معری در بوتۀ نقد ادب تطبیقی. چاپ دوم. تهران: شفیعی.
کالر،‌ جاناتان (1396). نظریۀ ادبی: معرفی بسیار مختصر. ترجمۀ فرزانه طاهری. چاپ پنجم. ‌تهران: مرکز.
کوزنز هوی، ‌دیوید (1378). حلقۀ انتقادی. ترجمۀ مراد فرهادپور. تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
معری،‌ ابوالعلاء (2537). آمرزش. ‌ترجمۀ عبدالمحمد آیتی. چاپ دوم. تهران: اشرفی.
میری، ‌افسانه و دیگران (آذر و دی 1397). «مقایسۀ قدرت دو شخصیت محوری رمان آتش بدون دود با استفاده از "نظریۀ نابرابری قدرت در دیالوگ" فرکلاف و مدل مایکل شورت.» جستارهای زبانی. دورۀ نهم، ‌شمارۀ 5، صص. 166ـ143.
نتاج مجد، ‌عطیه؛ امینی‌فر، فاطمه (پاییز 1399). «بررسی پرترۀ زنان در دورۀ قاجار.» ‌دستاوردهای نوین در مطالعات علوم انسانی. سال سوم، ‌شمارۀ 29، صص. 63ـ50.
ندا، طه (1387). ادبیات تطبیقی. چاپ دوم. ترجمۀ هادی نظری منظم. تهران: نشر نی.
نوبل، ویلیام (1388). راهنمای نگارش گفتگو. چاپ سوم. تهران: سروش و ادارۀ کل پژوهش‌های سیما.
واعظی،‌ اصغر؛ فاضلی، فائزه (بهار و تابستان 1389). «دیالوگ، ‌دیالکتیک، ‌امتزاج افق‌ها.» ‌شناخت. شمارۀ 1/62، صص. 214ـ189.
هدایت، جهانگیر (1398). آثار نایاب صادق هدایت. به کوشش و مقدمۀ جهانگیر هدایت. چاپ چهارم. تهران: چشمه.
هدایت، صادق (1324). «نقدی بر ترجمۀ رسالة ‌الغفران معری.» پیام نو. صص. 65.
هدایت، ‌صادق (1341). ‌سه قطره خون. چاپ ششم. تهران: امیرکبیر.
Block, Lawrence (1979). Writing the Novel: From Plot to Print, Writer’s Digest Books.
Booth, W. C. (1961). The Rhetoric of Fiction. Chicago: University of Chicago Press.
Genette, G. (1980). Narrative Discourse: An Essay in Method, Ithaca, New York: Cornell   University Press.
Gadamer, Hans Georg (2004). Truth and Method (Joel Weinsheimer and Donald G. Marshall trans.) London: Continuum Publishing Group.
Gill, Scherzo (2015). Holding Oneself Open in a Conversation Gadamer’s Philosophical Hermeneutics and the Ethics of Dialogue, Journal of Dialogue Studies, 3(1), pp. 81-110.
Vilhauer, Monica (2010). Gadamer’s Ethics of Play Hermeneutics and the Other, Lexington Books.