تروما و بهبودی: تعامل عشق و جنگ در وداع با اسلحه همینگوی

پورقریب, بهزاد; رضایی نالار پشتی, عبدالباقی; رحیمی, احمد رضا

doi:10.22077/islah.2025.8419.1547

تروما و بهبودی: تعامل عشق و جنگ در وداع با اسلحه همینگوی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ دانشیار زبان و ادبیات انگلیسی، گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه مازندران‌، بابلسر، ایران

² استادیار زبان و ادبیات انگلیسی، گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه گلستان، گرگان ، ایران ‌

³ دکترای زبان و ادبیات انگلیسی، گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه شهید بهشتی ، تهران، ایران

10.22077/islah.2025.8419.1547

چکیده

این اثر که به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار ادبی نوشته شده توسط یک نویسنده آمریکایی محسوب می‌شود، از دیدگاه‌های انتقادی مختلفی مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعه حاضر قصد دارد این رمان را از دیدگاه مطالعات تروما همان‌طور که توسط جودیت هرمن به تصویر کشیده شده است، بررسی کند. تقسیم‌بندی او از تجربیات تروما به چندین نوع و فرآیند بهبودی سه مرحله‌ای مهم، محور این مطالعه بوده است. با استفاده از ایده‌های او، این پژوهش نتیجه می‌گیرد که قهرمان رمان از تجربیات تروما عبور می‌کند که به قدری مؤثر هستند که ویژگی‌های اساسی او را تغییر می‌دهند. علاوه بر این، نشان می‌دهد که شخصیت اصلی تلاش می‌کند تا به جامعه پیش از تروما دوباره متصل شود، اما این تلاش محکوم به شکست است. دلیل این امر به سادگی این است که او نتوانسته است با تروما مواجه شود و آن را بپذیرد و یک روایت قابل اعتماد ارائه دهد. دلیل اصلی شکست او این است که او تمام مراحل را که هرمن معتقد است یک بازمانده تروما باید برای کاهش درد و رنج طی کند، طی نمی‌کند.

کلیدواژه‌ها